nate... nate... nate...

ayan... pwede na natin balikan si Nate... hehehe

ayun na nga... close na kami. magforward sya ng message, then i'd do the same. funny, kasi parang hindi pa namin napagusapan ang tungkol sa mga karelasyon namin. lagi kaming nagtatawanan, nagiinisan, ganun... ang minsang pagtungo nya sa aking kaharian ay muli pang naulit... hindi lang minsan, kung hindi maraming beses pa... hhaayyyy. meron pang mga sandali na pareho lang kaming tahimik tapos out of wala lang, tatawa na kami. hehehe sobrang naging komportable na ata kami sa isa't isa na parang lahat ay kaya na naming sabihin sa isa't isa. mula sa mga hassle ng mga tao sa paligid namin hanggang sa ilang mga paksa na meron kinalaman sa mga sarili naming mundo... umabot pa sa puntong para na kaming merong sariling lengguwahe... napaguusapan na ang lahat... maliban lang sa lovelife.

isang araw, napadaan sya bago sya pumunta sa kanyang mundo... nahiga lang at nagbabalak sanang matulog... ang ending?!? hindi din nakatulog. nagtatawanan lang... nagbibiruan... hanggang sa hindi inaasahang pagkakataon, umabot ang paksa sa aking karelasyon.

Nate: musta na kayo ng boyfriend mo?
Blogger: (nagulat) hmm okay naman... medyo busy kasi kaya hindi masyadong naguusap.
Nate: naguusap naman siguro kayo diba?
Blogger: (may halong pagtataka) oo naman. mejo hindi lang ngayon kasi nga busy. bakit mo naitanong?
Nate: (nangingiti) wala naman... text mo kaya sya ngayon.
Blogger: (meron ng pagdududa) hmm bakit? ikaw? gusto mo sya itext?
Nate: nyek! bakit ako? e hindi naman ako yun girlfriend. ikaw na.
Blogger: (kinuha ang telepono at pinakita ang sinusulat) o ayan na huh? tinext ko na... ang cold noh?
Nate: bakit kasi ganyan? dapat sweet diba?
Blogger: oo... kaso hindi naman kasi sya nagmama-sweet e. kaya ganun na lang din ako.
(katahimikan...)
Blogger: e kayo ni Blair? musta na kayo?
Nate: okay naman. medyo hindi lang nagkikita kasi hindi kami masyadong nagkikita. busy din kasi. pero malamang bukas magkita kami. pareho naman kaming walang gagawin e. bakit mo naitanong?
Blogger: wala naman.
(katahimikan ulit...)

hindi ko maintindihan... meron bang namamagitan sa amin at kung bakit ganun na lang ang mga kinikilos namin? nagkaron pa ng isang pagkakataon na nagising na lang akong nakatingin lang sya sa akin at pinapagmasdan na pala nya ako matulog. nakaka-conscious huh? naghilik ba ako? wahaha nakakahiya...

sa akin siguro meron... ewan ko lang sa kanya...