weird...

i woke up with messages coming from friends asking, "are you alright?", "are you still sick?", etc... replies were sent... then off to sleep again...

for some odd reason, again i woke up but was itching to write something about, i don't know what... hence, this entry... while i'm doing this,  i'm also searching for another skin that i could exploit. kidding! but i wanted it as plain as my previous skin (thanks dancing sheep... huggsss) oh well... i guess, i'll just go back and browse for more... check back in a few... hours... maybe days... hehehe ;)

o... ikaw naman...

ang cute nya noh? wahaha joke lang un... gullible ka naman... anyways, hindi yan ang topic ko ngayon... well, kinda related lang din sa kanya kasi kamukha nya ung papagusapan natin ngayon... wahaha itago na lang natin sya sa pangalang "bush baby..." ganda ng pangalan noh? syempre, para hindi halatang meron akong HD seio... as in hampas dagok... pwede ding hidden diri... wahaha

sa ganito nagsimula ang encounter namin...

wala naman kasi akong plano na makipagkaibigan kahit kanino kasi naman madami na akong kaibigan. heller naman?!? almost 8 years in the making (back then) in the industry, excluding those friends i had from school - nkp, elementary, secondary hanggang college... so malamang naman diba? haynaku talaga... anyway ulit... nagkasundo naman kasi kami agad ni PB (Purple Butterfly, see previous entries) dahil na din siguro sa meron kaming parehas na pinanggalingan. sobrang proud ako nun noh? tapos sabay pati tong si Bob Wayne na tga-OMG ay nalaman din naming kasamahan pala namin ng wala kaming kamalay-malay. in short, nagkaron ako ng mga kaibigan ng hindi sinasadya... ewan ko ba kung anong magneto meron ako kung bakit nilalapitan ako ng mga tao para maging kaibigan nila. oo na, mayabang na nga kung sa mayabang... pero sa tingin ko kaya ganun kasi hindi ko kayang magpanggap e. yun tipong hindi ko kayang papaniwalain ang mga tao sa isang "ako" na hindi naman talaga or sobrang layo sa tunay na ako... uy grabe noh? cge nga pano mo gagawin un? dapat consistent ka... hindi mo dapat makakalimutan ang mga bagay na nabitawan mo na kasi kung nagkaganun... patay na!!! buko juice na ang labas mo nyan... pwede ding buko salad...

kaya.. ayun na nga... nagulat na lang ako ng isang araw e kasalukuyan akong nananahimik sa isang tabi ng biglang... (edited version... malamang?!? wala naman akong recorder sa utak ko diba? weheheh)

BushBaby (BB): uy, blogger... busy ka ba?

Blogger: hindi naman, bakit?

BB: wala lang... wala na kasi akong ginagawa e.

Blogger: o e bakit hindi ka pa umuwi?

BB: wala naman... naguguluhan kasi ako e.

Blogger: huh? (weh? ano? teka lang...) what do you mean?

BB: kasi... hmm pano ko ba iexplain? hirap kasi ng sitwasyon ko e.

Blogger: (naku wait lang... hindi ko ata kaya to a... magconfide ka ba?) ang alin ba? (kunwari naguguluhan)

BB: ganito kasi un... pano kung halimbawa, meron kang isang tao na sobrang gusto mo. tapos gusto ka din naman. kaso parang hindi pwede kasi meron syang nililigawan. tapos ako naman meron ng someone else. pero dahil sa magkakaibigan kaming lahat, parang hindi kami pwede maging masaya.

Blogger: (ang gulo h? eto hindi na kunwari to.) teka lang... hindi ko ma-gets... anong ibig mo bang sabihin? (with matching iling pa...)

BB: (at nag-demo na ito...) ganito... itong left, si A. itong sa right, si B... tapos alam namin pareho ung tungkol sa mga ka-relasyon namin, well in his case ung gusto nyang makarelasyon. tska in the first place, alam ko naman kasing hindi din tama na ituloy pa namin ang ginagawa namin kasi alam kong meron kaming masasaktan. madami kaming masasaktan. meron lang isang beses, kelangan ko umuwi noon sa lupang sinilangan ko. pero dahil nagrequest tong si B, hindi na ko umuwi. bagkus, sumama ako sa kanya. we had a great time, that we were already wishing it won't end. yet, then again, it has to come to an end. we went back to where we came from, then parted ways with heavy hearts.

Blogger: (in between...) wow... ka-sweet naman... (inangkupu... nagconfide nga! BFFs na ba kami?! pano nga nagsimula ulit to? refresh my memory)

BB: yeah i know... sabi ko nga if we could not be happy rin lang naman na i'm still here, e di aalis na lang ako.

Blogger: magreresign ka? (may halong gulat)

BB: oo... para din matapos na to...

Blogger: hmm (hindi alam ang sasabihin... actually, NR - no reaction) hmm (ulit)... wag naman ganun...

BB: cge, bukas ulit... uwi na ko...

(at nakalimutan ko na ang iba pang nangyari... kasi naman diba? sino bang hindi magulat dun?)

nung una nagtataka pa ko... nagiisip kung sino bang tinutukoy nito... in denial pa na ang B na tinutukoy ni BB ay walang iba kung hindi ang Kanyang Kamahalan... kasi napaniwala akong matinong tao tong si KK pagdating sa ganung mga bagay. naisip ko pang malabong sya un. sabi ko nga, impormasyon ang lumalapit sa akin diba? isang araw, sa hindi sinasadyang pagkakataon, bigla na lang meron nakapagsabi sa amin (mga kaibigan ko) na meron ngang namamagitan sa kanila. huwwaaattt??? wehehe as if meron akong pakialam. wahaha nasabihan pa nga akong, antanga mo naman... kinausap ka nya diba? hindi mo man lang na-figure out na si B ay si you-know-who? nagsimula akong magtagpi tagpi ng mga pangyayari at napagtantong - oo nga naman... sh*yet!!!wahaha pero naisip ko... deadma naman dapat diba? kasi walang kinalaman sa trabaho e. stay propeysyunal... kaso... ang mali... sila ang hindi naging propeysyunal. makikitang naglalandian sa kung san man o di kaya'y laging nakabuntot ang BB kay KK...

eto na nga... nagsimula na kong mandiri sa mga nangyayari. parang hindi ko ma-take na, nakamanpowte naman... reality check po... opisina po ito at hindi motel room... kung gusto nyong maganap ang kung anuman, e uwi na lang kayo. kasi, sa aminin nyo man o hindi... apektado ang mga taong nakapaligid sa inyo. na mismong mga artista (sina Bob at Baller Gurl) pa ang nakapansin kung gano ka-obssessed tong si BB kay KK. grabe nakakahiya!!!

haaayyy... actually madami pang nangyari... pero hirap na ding magbacktrack e... naku naman, puputok naman lahat ng ugat ko kung isipin ko pa lahat un diba? pag naalala ko na lang, baka sakaling isulat ko pa...

basta ung pinaka-recent na pangyayari lang na alam ko e parang nangyari lang about a month ago... ibang level ang kakapalan ng mukha lang naman. pero syempre wala pa din dadaig sa level ng mag-asawang condura diba? anyway, as i was saying... nagbakasyon ako sa pinakapaborito kong hotel sa balat ng lupa (sa may bonifacio lang to... *wink*) tapos ewan ko ba, sa sobrang pagka-paborito ng mga tao sa akin, walang naniwala na swak naman un rason kung bakit ako naka-check in. heyniywey... biglang meron kumatok at nagulat ako sa aking mga bisita ng gabing iyon... ang KK at BB with matching chaperone na alagad ng siyensya.

ayos pa sa bungad... imbes na kamusta ka na, anong sabi ng doctor, o di kaya naman ay kelan ka daw lalabas... ang nasabi lang nya ay, pwede bang maki-rest? at ayun na nga... dinaig pa ang pier sa maynila sa dami ng nagtatawag na mga paalis na barko... at ang malupit naman dito kayBB... caress to the max!!! wahaha kakadiri... hindi na nahiya... ako pa yung nahiya sa kanila. parang gusto kong hiritan ng... hmm... gusto nyo bang lumabas muna ko? aahhhmmmm tulak ko lang palabas tong lalagyan ko ng tubig an dumadaloy sa dugo ko... para naman makapag-moments kayo... haynaku... tae talaga...

ibang klase talaga... andami na din naman naming encounters pero ewan ko lang kung kayanin ko pang isulat un lahat kasi parang nakakawalang gana na magsulat kasi walang kwenta naman ung mga involved. wahaha *ngayon ka pa nawalan ng gana... anhaba na kaya ng entry na to ahihihi*

on another note though, ang rason naman talaga ng pagsusulat ko tungkol sa taong ito ay dahil sa aking new-found friend... si bodacious chick. hindi ko din naman sya masisisi kung mainis sya kay BB (actually, hindi lang sya un inis kay BB - madami sila/kami)... hindi ko alam kung pano nagsimula ang kanilang hindi pagkakaunawaan, pero isa lang po ang masasabi ko... Bodacious Chick - bukas ang blog ko para sa panig mo (wahahaha parang "the Buzz" lang a.)

para sa pinakaPANGIT na UNGGOY na nakilala ko...

sa sobrang galit ko seio... hindi ko alam kung pano ko sisimulan ang entry na ito... sagad hanggang bone marrow ang pang-gagalaiti ko sa pagmumukha mo hanggang sa kung pano ka magtrabaho!!! tangena ka!!! ung galit ko seio mula sa dulo ng patay na buhok mo hanggang sa dulo ng patay na kuko mo sa paa!!! ibang level ka talaga! daig mo pa ang suso sa paghigop mo sa kung ano mang pwedeng higupin sa mga tao sa paligid mo!!
hindi ka ba nagtataka kung bakit lahat ng taong lapitan mo ay parang nandidiri seio? na kahit anong gawin mong pakikipag-kaibigan sa mga tao at kahit anong gawin mong paninira laban sa ibang tao, e hindi pa rin sila lumalapit seio? kasi amoy nilang ambaho ng pagkatao mo, bisayang unggoy ka!!!
oh my gosh! you're such a low-life that no one would want to be associated with you! ni hindi ko ma-imagine kung bakit sa dinami-dami ng pwede kong maging kamag-anak, nakasama ka pa sa listahan... sobrang palabiro mo talaga, Lord...
bilib rin naman ako sa kapal ng apog mo... kasi anlakas ng loob mong sabihin na related tayo, tapos kung siraan mo ko pag nakatalikod ako, e tangena parang wala ng bukas kung manlait ka! teka nga... malamang wala kayong salamin sa bahay nyo, kasi hindi mo makita na para kang OTAP na kahit nakaharap ka e parang nakatalikod ka pa rin! tangena ka talaga! ibang level ang pagkahayop mo!
alam mo bang masahol ka pa kay ula? at least tong si ula, tahimik na. kung tutuusin nga, mas gusto pa namin syang kausap kesa seio?
eto pa... mapunta muna tayo sa hitsura mo... simulan natin sa ayos ng buhok mo... hindi mo ba naisip na ang rationale sa pagpo-pony ng buhok ay para hawiin ang buhok sa mukha? oh well, i won't be surprised if you don't know this, because in the first place, you don't have a brain... let alone, fashion sense... so meaning (explain ko huh? kasi baka hindi mo maintindihan...) dahil wala kang common sense, wala ka ding fashion sense... grabe... i have an endless list of things that WE (my friends & i) hate about you!!! FRIENDS!!! alam mo ba meaning nun? well malamang hindi... kasi wala ka nun... kaya hindi mo un maiintindihan!!!
*Father God, Heavenly Father, give me strength and patience*
next stop... gusto mo pa bang ituloy ko? well, blog ko to. so wala kang magagawa kung magpatuloy ako. bwahaha
so to continue... ang pagpapalagay ng extension ng pilikmata ay para i-enhance ang eyes... hindi po para maipakita na meron akong pampagawa lang... lam mo bang hindi un bagay seio? malamang hindi...
next... bakit kasi kelangan na magpatong patong ng damit? e kung hindi naman coordinated ang kulay... anlakas mong laitin si ribbon girl, e masahol ka pa sa porma nya e... ang tanging difference nyo lang, matapang sya sobra!!! deadma ang criticisms... e ikaw? hindi mo naman kayang panindigan ang porma mo... oh well, ikaw yan e... ano pa ba? overwhelming na ba ang information? grabe noh? pangit na ng tingin ko seio... sobra!!!
*Father God, Heavenly Father, give me strength and patience... seriously po... hindi na po ako nagbibiro...*
isa pa... kahibangan mo pang isa... grabe kaya mong papaniwalain ang sarili mo na gusto mong isalba ang relasyon nyong mag-asawa... kapal mo!! ang malupit pa dyan e nakuha mo pang umiyak na kesyo pano nalaman ng asawa mong naghahanap ka ng lalaki sa kung san man. e kung hindi ka ba naman siraulo... ikaw pa nga nagkkwento sa kanya diba? ilusyunada ka din e... sino naman magkakalat nun? ako? tangena naman... maglinis na lang ako ng banyo gamit ang toothbrush mong nabubulok, kesa pagusapan ka namin ng mga kaibigan ko... isa pa, e parehas naman kayong hindi makuntento sa isa't isa... ang kati mo kasi e... well, pareho naman kayo.. i don't want to go into details na... it's so disgusting... even for my blog... eewwwww yyyuuuuucccckkkkk...

moving on...
sino bang makating dila ang nagsabi seio na ang kulay ng mukha ay dapat five shades lighter than that of your neck??? ang galing talaga, grabe... let alone ang pagpapawis ng mukha mo (or is that oil? grease? whatever!)
tama na nga ang hitsura... sa sobrang dami ng pwede kong laitin, hindi na kasya sa dito... isang buong page, ikaw lang ang topic?!? wow... special?!? child, oo... weheheh
anyway... as i was saying... punta naman tayo sa quality ng trabaho mo... madalang kong gawin to dahil ang turo sa akin ng mentors ko... laitin mo na ang buong pagkatao at hitsura ng isang tao, wag lang ang kung pano sya magtrabaho... but honey, for you... i'm willing to make an exception...

at first, hindi ko alam kung bakit hindi ako naniwala sa sinasabi ng mga kaibigan ko sa dati kong mundo na wala kang kwenta magtrabaho. nakuha pa kitang ipagtanggol noon... na sobrang pinapagsisihan ko... sobra!!! hindi ko pa na-realize na sobrang baho at pangit ng pagkatao mo, kung hindi pa kita nakasama sa ibang lugar. sobrang something to look forward pa ang chika ko nun... tapos, sorry to burst MY bubble... sobrang na-frustrate ako... hindi ko akalaing ang taong pinagtatanggol ko ay kaya akong saksakin sa likod ko... cge deadma pa din... kasi alam kong tatahimik ka din... tapos as usual.. mali na naman ako...

hindi na ko magbibigay ng sobra pang daming detalye dahil sa sobrang galit ko seio, ako mismo overwhelmed na sa mga nangyari pa nung nakaraan... ang mga nangyari na lang nitong mga huling araw na lang ang pagusapan natin...

tangenang batas yan!!! sino ba ang unang nagdeviate dyan? ako ba? or dahil ako lang ang malakas ang loob na umamin? kaya ikaw din, naglakas loob na ipagkalat o isumbong sa nakakarami ang ginawa ko... binastos kita? OO.. tangena ka!!! SOBRANG BINASTOS TALAGA KITA!!! sinadya ko lahat ng ginawa kong yun kasi sobrang plastic mo! kala mo kaya mong LANDIIN lahat ng tao sa paligid mo! na maglandi ka lang, haplusin sa kung san mang parte ng katawan ang mga tao, feeling mo makuha mo na lahat ng gusto mo? minsan lang, kahit minsan, ni hindi ba sumagi sa isip mo na pinandidirihan ka ng mga tao dahil sa ginagawa mo? aminin mo na, for a change, na sobrang pa-ulol ka at madaling mauto ng mga tao. kaya mo pang siraan ako sa iba... please refer to the following (edited version, of course... actually i'm not sure of the exact convo):
Unggoy: hi girl... how are you?
Sunshine Baby:  i'm good, how are you?
Unggoy: i'm okay... hey girl, be careful with these people, especially Blogger... She has ways of getting or fishing information from you then she'd use those to get back at you.
Sunshine Baby: huh? i don't even know who they are... why are you telling me these?
Unggoy: just a warning... *besos*
Sunshine Baby: *clueless*

ngayon, sobrang nagtataka ka kung bakit sa dami ng sinabi mo against sa akin dito sa taong to e kaibigan ko na sya ngayon... nakita mo ba ang epekto mo? hindi ako magugulat kung isang araw magigising ka na lang na ni wala ng gustong kumausap seio... eto pa magandang example... sinisiraan mo ako sa mga tao mo diba? kaso bakit mangilan ngilan lang ang naniniwala seio? bakit kahit anong pambbrainwash gawin mo sa mga dati kong anak, e parang walang epekto?

ang hindi ko lang maubos maisip ngayon, kung bakit pati mga taong malapit sa akin e kelangan idamay mo pa... bakit ba huh? natupad na nga ang pangarap mong maging COACH diba? so ano pang problema mo? kunwari ka pang hindi ka ready or whatever... tado! sinong niloko mo? e kahit nga kaluluwa mo diba, sabi mo nga, e kaya mong ibenta sa kung kanino man, matupad lang mga pangarap mo? tangena... sinong siraulong tao ang makakaisip gawin un? ganun ka na ba ka-desperado? teka lang nga.. alam ba ng mga magulang mo kung gano mo sinisira ang pangalan nila? tangena alam mo bang ngayon (dahil sa sobrang pagkulit sa akin ng mga kamaganak natin sa kung anong lagay mo na nag nasagot ko lang e, wish ko po patay na sya...) e sobrang sira ka na sa mga kamaganak KO?!? cguro nga masama ang ugali ko... demonyo ako... oo aminado ako... pero kung talagang masama ang ugali ko, naisumbong na kita hindi lang sa mga kamag-anak ko, pati sa mga kamag-anak mo... idamay mo na mga magulang mo... sobrang plastic mo grabe... api ka e noh? sobrang inaapi... gagu mo!!! such a scumbag, low-life, monkey you are... kahit anong mura cguro gawin ko seio... hindi un tatalab.. kasi isa kang malaking TEFLON!!! na feeling mo lang na meron kang feeling... kaso wala!!! magambisyon ka pa!

sana lang... hindi matalas ang mga salita ko... kasi hindi ko na maimagine kung ano ang mga pwedeng mangyari seio...

bawal ang plastic...

hhaaayyyy....
nagharap na din kami...
hindi ko alam kung matutuwa pa ba ako dahil nagusap kami o mapepeste dahil puro kaplastikan lang ang lahat...

backtrack tayo...
nagsimula ang lahat ng makabalik kami galing sa lupain ni samuel. nagsabi na ko sa kanyang kamahalan ng mga naging pangyayari sa amin. mga ka-plastikan... mga pagpapanggap...
pero nagbigay ako ng disclaimer... at edited ang usapan. as usual umiyak na naman ako pero hindi dahil sa gusto ko lang umiyak... kundi sa sobrang sama ng loob.

dumating ang araw na kelangan magkaron ng paghahayag ng napipisil na maging tagapagmana ng trono ng hari. malamang, alam na namin kung sino.. sino pa bang pwede? si Purple Butterfly? i highly doubt it. hindi sa dahil hindi nya kaya... kasi hindi sya uto-uto... meron kasing utak tong si PB. wehehe sorry kung sino ka mang napili...

haynaku... ewan ko ba... sobrang bulok nitong mundo na to... parang wala ng araw na hindi ako nagkakasakit... hindi umiiyak... sabi ko nga, hindi dahil sa iyakin ako, pero dahil sa sobrang sama ng loob... lagi naman ganun e... iiyak lang ako pag sobrang galit na ang nararamdaman ko... as in sobrang galit. parang sa halos dalawang taon ko sa kumpanyang ito, e parang isang milyon na kong umiyak ng dahil sa sama ng loob.. ung dahil sa sama ng loob relateed to my personal life? cguro maximum na ung three times... grabe noh?

galing pa ng paghaharap namin ng Kanyang Kamahalan... kala mo naman super as in uber concern ang front ng ugok... here's a part of our conversation...
His Excellency (HE): how are you? are you still sick?
Blogger: yeah... but i'll live... why? what's up?
HE: please help me understand what's going on...
Blogger: weh? (ano daw?) huh? which one? (bobo ka ba? malay ko naman dyan.. problema mo?)
HE: i don't understand how this started. you having some grudge or something against me.
Blogger: huh? what are you talking about? (patay malisya lang... wahahah tangena ka pala e... matagal na talaga to.. bobo!)
HE: hmm... because the thing with Purple Butterfly, that i would understand.. but with you? help me remember...
Blogger: (gagung to... mandamay ba? a hello? tungkol sa akin tong meeting diba? hindi kay PB?) i'm not gonna say anything. it won't be of any use anyway, so why bother, right?
HE: why are you giving me an attitude?
Blogger: attitude? what attitude? me? giving you an attitude? you wouldn't want to see me give you an attitude...
hindi ko na gusto pang ibahagi ang mga sumunod pang pangyayari... masyado ng masalimuot... hindi na pwedeng ipost... masyadong karumal-dumal... wahaha biro lang syempre.. OA nun... hehehe seriously though, deadma na...
ewan ko... baka topakin ako next time... i-post ko rin lang... pero hindi na muna ngayon.
basta ngayon ang alam ko... pinlastic nya lang ako ng araw na un... at un ang mahalaga at importante...

signs... true...

When you are together with that special someone, you pretend to ignore that person. But when that special someone is not around, you might look around to find them. At that moment, you are in love.

Although there is someone else who always makes you laugh, your eyes and attention might go only to that special someone. Then, you are in love.

Although that special someone was supposed to have called you long back, to let you know of their safe arrival, your phone is quiet. You are desperately waiting for the call! At that moment, you are in love.

If you are much more excited for one short e-mail from that special someone than other many long e-mails, you are in love.

When you find yourself as one who cannot erase all the messages in your answering machine because of one message from that special someone, you are in love.

When you get a couple of free movie tickets, you would not hesitate to think of that special someone. Then, you are in love.

You keep telling yourself, "that special someone is just a friend", but you realize that you can
not avoid that person's special attraction. At that moment, you are in love.

While you are reading this page, if someone appears in your mind, then u are in love with that
person.

... ... ... cheesy yet truthful quotes... ... ...

Don't search for love, let love search for you
that is why it is called falling in love.....
because you don't actually force yourself to love,
you just..............
FALL...

Love doesn't ask "why" for it is a reason itself...
Love doesn't ask "what if" for it is willing to risk all...
Love doesn't ask "until when" for it knows only forever...

"I am nothing special, of this I am sure. I am a common man with common thoughts, and I've led a common life. There are no monuments dedicated to me and my name will soon be forgotten, but I've loved another with all my heart and soul, and to me, this has always been enough."

all about being single...

All your life, you had specific dreams about what your family life
would be like when you finally married.

You were so intent on what you wanted, you even made a list of
qualities and characteristics you were looking for in a spouse, in a
home, in your job, in your children.

But time passed, and that person you were so intent on didn't come
along.

All of your friends married, had children, had beautiful homes. And
still you were single. You prayed and prayed and prayed for that
person to come along, but nothing happened.

You had a good job. You served in your church. You spent daily time
with the Lord in prayer and studying the Word. You dedicated your
life to serving God in every way possible, but still nothing.

So you decided to take matters into your own hands, and you began an
active search for a mate. And within a short period, you met someone
who almost fit the bill. Almost. Sure, there were a few things
Missing, a few rusty spots in that person's character. But, after
all, no one is perfect.

Of course, your friends and your pastor tried to council you that you
were making a poor choice and that you should wait for the Lord to
send the right person. But that couldn't be right. You had waited for
a long time. Maybe your goals were too high. Maybe you'd been asking
for the impossible. Maybe this was the person God wanted for you so
your character could grow through dealing with his or her failings.

So you married. And your life went down hill from there. Even though
it often seems that God is slow to answer prayers, no matter whether
it's about a mate, or a job, or our children, or our finances, or
anything else, we have to remember that God doesn't wear a watch. Nor
does He look at our human calendars. He sees with eternal eyes. He
operates on an eternal timetable, according to His plan and His
schedule. If God seems to be running late, don't get impatient and
run ahead of him. Wait for the Lord's timing in everything.

To the single folks out there, this is for you.

Single means you have the time to grow and be the person you want to
be.

Single gives you space to grow. Sometimes, it is harder to grow when
you are too close to someone.

Trees are planted far apart so they can spread their branches and
become strong as they mature.

Single means learning to live by yourself. However, that is no more
difficult than learning to live with somebody else.

Single means freedom. You are free to spend a week's vacation on the
beach, to take computer courses, to work late on an interesting
project, to spend the day in bed with a good book or simply with a
person who has read one.

Single means learning not to need a man/woman to make your life
meaningful but learning to live with a man/woman because you want to
be with him/her.

Single means that sometimes you will wonder why you will bite your
lip and feel wistful and wonder if marriage is better.

Ironically, yet quite happily, single is feeling good about being in
control of your life. It is liking and respecting who you are and why
you are.

Single is realizing that being married is not necessarily better, it
is merely different.

Single means that there could be something wonderful around the
corner and you can take advantage of it.

Single means you are free to love again.

There are times when we are afraid of telling the person, whom we
love or like, what we feel deep inside because we might just lose
them.

That's a big risk...I know. But hey, everything is. The way I see it
is why keep something inside and then end up regretting it in the
near future?

But as I've said everything is a big risk. S0 whatever you decide to
do with your feelings, whether you tell it to that person or not you
have to be ready with the consequences that come after it and accept
it.

Whatever decisions that you have made in your life is part of your
growing experience...part of life. Whatever decisions that you have
to make will influence or affect your future. So think hard before
deciding on certain things...and PRAY TO GOD and HE will show you the
way.