bawal ang plastic...

hhaaayyyy....
nagharap na din kami...
hindi ko alam kung matutuwa pa ba ako dahil nagusap kami o mapepeste dahil puro kaplastikan lang ang lahat...

backtrack tayo...
nagsimula ang lahat ng makabalik kami galing sa lupain ni samuel. nagsabi na ko sa kanyang kamahalan ng mga naging pangyayari sa amin. mga ka-plastikan... mga pagpapanggap...
pero nagbigay ako ng disclaimer... at edited ang usapan. as usual umiyak na naman ako pero hindi dahil sa gusto ko lang umiyak... kundi sa sobrang sama ng loob.

dumating ang araw na kelangan magkaron ng paghahayag ng napipisil na maging tagapagmana ng trono ng hari. malamang, alam na namin kung sino.. sino pa bang pwede? si Purple Butterfly? i highly doubt it. hindi sa dahil hindi nya kaya... kasi hindi sya uto-uto... meron kasing utak tong si PB. wehehe sorry kung sino ka mang napili...

haynaku... ewan ko ba... sobrang bulok nitong mundo na to... parang wala ng araw na hindi ako nagkakasakit... hindi umiiyak... sabi ko nga, hindi dahil sa iyakin ako, pero dahil sa sobrang sama ng loob... lagi naman ganun e... iiyak lang ako pag sobrang galit na ang nararamdaman ko... as in sobrang galit. parang sa halos dalawang taon ko sa kumpanyang ito, e parang isang milyon na kong umiyak ng dahil sa sama ng loob.. ung dahil sa sama ng loob relateed to my personal life? cguro maximum na ung three times... grabe noh?

galing pa ng paghaharap namin ng Kanyang Kamahalan... kala mo naman super as in uber concern ang front ng ugok... here's a part of our conversation...
His Excellency (HE): how are you? are you still sick?
Blogger: yeah... but i'll live... why? what's up?
HE: please help me understand what's going on...
Blogger: weh? (ano daw?) huh? which one? (bobo ka ba? malay ko naman dyan.. problema mo?)
HE: i don't understand how this started. you having some grudge or something against me.
Blogger: huh? what are you talking about? (patay malisya lang... wahahah tangena ka pala e... matagal na talaga to.. bobo!)
HE: hmm... because the thing with Purple Butterfly, that i would understand.. but with you? help me remember...
Blogger: (gagung to... mandamay ba? a hello? tungkol sa akin tong meeting diba? hindi kay PB?) i'm not gonna say anything. it won't be of any use anyway, so why bother, right?
HE: why are you giving me an attitude?
Blogger: attitude? what attitude? me? giving you an attitude? you wouldn't want to see me give you an attitude...
hindi ko na gusto pang ibahagi ang mga sumunod pang pangyayari... masyado ng masalimuot... hindi na pwedeng ipost... masyadong karumal-dumal... wahaha biro lang syempre.. OA nun... hehehe seriously though, deadma na...
ewan ko... baka topakin ako next time... i-post ko rin lang... pero hindi na muna ngayon.
basta ngayon ang alam ko... pinlastic nya lang ako ng araw na un... at un ang mahalaga at importante...