Saturday, August 7, 2010

bakasyon daw...

i recently went on vacation. i was supposed to go with my sister and attend her friends' wedding but apparently, i couldn't join her. let's just say, hindi kinaya ng finances... wehehe :p anyways, ayos lang din naman kasi i could say, it has been a productive vacation kahit mejo na-feel kong parang may kulang pa rin...

Eve of vacation...
i stayed late at work kasi mahirap ng may maiwang deliverables. nakikinig ako ng calls ng biglang lumapit ang isang RTA na itago na lang natin sa pangalang Mr. Nice Guy.
Mr. Nice Guy: nagpapatayo ka ba ng bahay?
Blogger: huh?
Mr. Nice Guy: sabi ko nagpapatayo ka ba ng bahay?
Blogger: hindi... bakit mo natanong?
Mr. Nice Guy: kasi parang kagabi ka pa dito... para kang nagiipon pampagawa ng bahay e. wala kang balak umuwi?
Blogger: *natawa* e madami pa kasi akong gagawin. tska bakasyon ako starting tonight kaya kelangan matapos na lahat ng kelangan tapusin...
Mr. Nice Guy: a ok... cge hindi na kita iistorbohin...
for some strange, odd reason e hindi ko alam kung bakit sya naga-attempt makipagusap sa akin. hmm wala naman na akong mga agents na nakalogin para magcalls. kung tutuusin, walang reason para kausapin nya ako. o sadyang malisyosa lang ako... wahahaha

Day One
i went home to sleep dahil super tired from all that was done at work... slept the entire day... actually patulog tulog at pagising gising din lang... dahil na din siguro, gusto kong pumasok kasi nandun si kiyeme... Ewan ko ba kung bakit gusto ko lagi ko lang siya nakikita at kasama kahit alam naman namin pareho na hindi yun pwede. naalala ko pa na sinabihan nya ako na i-enjoy ang bakasyon at wag magisip ng kung anong may kinalaman sa mundong ginagalawan namin... well, true to my personality, i didn't listen... kasi pakiramdam ko kelangan ko malaman bakit nagkakaganon ang mga taong iniwan ko. pero pagkatapos kong malaman ang dahilan, sinabi ko sa kanyang okay na ko... pwede na kong mag-move on... :)

tapos natulog na ko ulit... ;)

Day Two
umaga na...kelangan kong pumunta sa bahay ng mga magulang ko kasi meron binilin ang nakababatang kapatid na kelangan kong gawin... kinuha ko ang dapat kunin at umalis para makipagkita kay panyang (hindi nya tunay na pangalan)... dumaan pa kami sa hotel kung saan naka-check in ang mahal nya sa buhay dahil sa meron syang dinaramdam. hindi ko naman inaasahang madami pala syang dalaw... hmm... well okay lang... habang nandun, kausap ko si kiyeme... wala lang nagusap lang kami...

Kung ano pa mang nangyari sa mga sumunod na araw, ay hindi ko na alam... hayy minsan nga iniisip ko na mas maganda nang hindi ko un maalala or maisulat...
*shrugs*

No comments: