bakit ba in denial ka?

*sigh*
inuman na 'to...
ako man ay in denial din... na parang walang nangyari... parang... wala lang...
hhaaayyyy...

antagal mong nawala... antagal kitang hindi nakausap... kaya balik ako sa dati...
naghandle ng OJT ng bagong wave... nagagalit dahil hindi nakakasunod ang mga agents... sumisigaw dahil nag-overbreak sila... gumagawa ng reports... balik talaga sa dati... para makalimot lang...

one fine day... nasa training ako ng bagong mga agents (wave 4)... sinabihan ako ni Remy (rat from Ratatouille) na kailangan magpunta sa isang lugar para gawin ang isang bagay... kinailangan magpunta sa kanilang parte ng mundo para sa kahilingan na kelangan gawin ng nakararami... sinamahan ko ang mga bata... habang sinsagutan nila ang some sort of test nila, nabanggit ko kay Antique Spectacles na merong naghahanap kay Nate Archibald. Sumagot siya, sabay tawa, "wala pa siya... mamaya pa malamang dadating yun. Panghapon kasi siya e. Malamang kasama nya si Blair at Jenny ngayon..." hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko... matutuwa ba ako? maiinis? o malulungkot? ewan ko... nalilito pa ako... deadma na lang...

hayun na nga... pumasok na si Nate... nagonline ako habang nagpa-practice ang mga bata... hindi ko akalaing magpapadala ito ng mensahe gamit ang MSN... ang mga sumusunod ay ang pag-uusap na naganap (edited 'to, syempre)...

Nate: ma'am? (term of endearment namin ang tinype nya... syempre hindi pwede dito...) musta ka na?
Blogger: okay naman. mejo masama lang ang loob pero okay naman, just the same. ikaw?
Nate: eto... off ko pero nakikigulo lang dito. hehehe
Blogger: a ok... so... ano'ng balita seio?
Nate: wala naman... kwento ka naman...
Blogger: meron pala akong trainee na nagkaka-crush seio... uuuyyyyy... hehehe
Nate: a talaga? hehehe *blush*
Blogger: oo... tinanong pa nga namin si Antique Spectacles kanina e... sabi nya kasama mo nga daw sila Blair... (ouch...)
Nate: hehehe sana naman hindi na bading diba? hehehe
Blogger: hindi noh? babae to. *wink wink*
Nate: talaga? ikaw huh? binubugaw mo na ko...
Blogger: (ano daw?) huh? san galing un?
Nate: wala lang...
Blogger: e kasi naman diba, ayaw mo sa akin? kaya ibubugaw na lang kita. (ouch ulit...)
Nate: hala... hindi a... ikaw nga gusto ko e...
Blogger: (huy ano ba? tama naman na... super nahu-hurt na naman ako...) ganun? sige ka... pag ako naniwala... baka magsisi ka...
Nate: *blush*
Blogger: (hindi ko na kaya... waaahhhh)

my gosh... my gosh.. parang walang nangyari... bakit kasi ganun? mas lalo tuloy akong na-confuse... napapagisip na naman ako... sana tama na diba? tama na...

what has the world come into...

sobrang galit na ang namumuo sa loob ko. hindi ko na alam kung tama pa ngang ganito ang maramdaman ko toward work. bakit ba kasi ganito?

sabi ng his excellency, "follow the process." e bakit parang kahit hindi sumunod sa proseso ang iba (lalo na yung mga tuta nya) e okay lang? bakti lagi na lang kami yung nakikita? konting kibo lang, nasisita na agad... parang pakiramdam mo tuloy wala ka nang ginawang tama... ambobo mo, walang pakialam sa mundo, sa trabaho... ewan ko ba... kelan ka kaya makakarma? kelan kaya SILA makakarma?

sana soon...

sana...

we are... Wave One point Two

grabe... sorry naman kung hindi ko naa-update ito.
sensya na po... busy kasi... but i guess, you'd be reading more in the coming days... anyways...

i'm so damn proud of this shirt... design was made by a good friend of mine. kabilib ang talento ng taong ito. ibang level. hehehe pro bono pa... ganun sya kalupit... dami pa syang nagawa... post ko sa mga susunod na entries ung mga ibang gawa nya.... ;p

anyways, that's one of the reason why i am proud of this shirt. the main reason being the people wearing this shirt... WAVE 1.2...
they have made me feel that i could be someone i never thought i could be - A trainer - before the training started, i thought hindi na matutupad ang pangarap na ito (see previous entries). grabe ang pinagdaanan ng wave na ito. akala ko hindi namin kakayanin... pero we have proven all of them wrong... pinag-extend sila ng FS training kasi daw mga walang call center experience... kesyo hindi ganun kagaling mag-english, walang background sa industry at kung anu-ano pang kachurvahan...
sinimulan namin ni purple butterfly ang paghubog sa kanila. siniguradong lahat ng bagay tungkol sa aming itinuturo ay naiintindihan nila... minsan meron bumagsak, pasado, nag-retake... pero ang ending?!? pumasa ang lahat ng mataas pa sa inaasahan... galing noh? at dahil nga dyan, binigyan ko sila ng regalo... not much but i know they have appreciated it. medyo nagkaroon pa ng konting tampuhan kasi wala para sa kabilang klase. pero dahil nga mabait ang lahat, naintindihan naman nila. *sweet nila noh?* hindi talaga para magkainggitan... hehehe
antagal pa na panahon ang hinintay namin bago pa namin nakuha ang tshirt na ito... issues left and right pero nakuha din naman namin. at ang maganda pa yan? we wore this shirt with our heads up high during Wave One's Graduation. merong mga taong naiinggit (oh well, lagi naman... wehehe) na kesyo bakit wla daw sila nung shirt... e ganun talaga... hehehe kung selfish ka? mas madamot ako... hehehe

antok na ko... kwento ko na lang in full detail next time...